To nieprawda, że nie można ukarać rodziców za nieszczepienie dziecka. Grozi za to nawet 50 tys. zł grzywny.

Taką grzywnę może wyznaczyć wojewoda – jednorazowo 10 tys. zł (do 50 tys. w sumie za kolejne nieszczepienia). W praktyce nie zdarza się, aby ktoś został ukarany. Ale jest takie prawo.
Sądzę, że prawodawca kierował się przesłaniem, że dziecko nie stanowi własności rodzica.

Nie wolno postępować tak, jak nam się podoba – mamy obowiązek działania dla dobra dziecka.

Co wtedy, kiedy rodzic uważa, że szczepienie jest złem? Myślę, że powinien uczciwie się zastanowić, czy rzeczywiście kieruje się dobrem dziecka, a nie np. powtarza zasłyszane argumenty, nie zadając sobie trudu ich rozważenia i sprawdzenia.
Kalendarz szczepień obowiązkowych jest dość obfity, choć wielu pożytecznych szczepionek w nim brakuje. Lekarze nawołują, aby szczepić małe dzieci przeciw pneumokokom i rotawirusom, młodzież przeciw meningokokom i wirusowi HPV, a wszystkich, zwłaszcza seniorów, przeciw grypie.
Prawda, że sporo tego, dużo kłucia (choć przeciw rotawirusom szczepionka jest doustna). Dziecko powinno być zdrowe w momencie szczepienia, a niekiedy trudno trafić na taki moment. Na płatne szczepienia wielu osób nie stać. Choć tu zapytam: a na paczkę papierosów dziennie albo na złote kolczyki dla chrześniaczki cię stać?
Nie chcę wyliczać, ile dzieci trafia do szpitala z powodu zakażenia rotawirusami ani ile kobiet nie umrze w przyszłości na raka szyjki macicy, jeśli jako dziewczynki zostaną zaszczepione na HPV. Nie mam też przygotowanej listy publikacji, w których naukowcy dowodzą, że szczepionki nie szkodzą. Jednak po latach pamiętam, że 11 urodziny spędziłam, majacząc w gorączce, bo tak ciężko przechodziłam odrę. A mój syn na odrę nie zachorował, bo został zaszczepiony. Tyle wiem.

Zdjęcie: Stephanie Hofschlaeger, sxc.hu