Coraz dłuższa okazuje się lista chorób, powodowanych przez nadmiar soli w pożywieniu. Na przykład: sól może przyczyniać się nie tylko do chorób serca, ale też do demencji.

Działa to tak: wskutek soli (a ściślej, zawartego w niej sodu) usztywniają się naczynia krwionośne, zostają uszkodzone, przez co dochodzi do niedotlenienia ważnych ośrodków w mózgu.

Mniej soląc, walczymy o życie nie tylko dłuższe, ale lepszej jakości, ze sprawnym umysłem i pamięcią.

O innych szkodach, jakie sól powoduje, pisaliśmy przed rokiem: www.wszyscyzdrowi.pl/2015/05/05/bez-soli-mniej-boli/ Radziliśmy również, jak się od solenia odzwyczaić.

Dla tych, którzy ze słonym nałogiem walczą w dalszym ciągu, podaję kilka nowych (przynajmniej dla mnie) informacji:
– od 13 grudnia 2016 r. obowiązkowe będzie informowanie o zawartości soli w produktach spożywczych na ich opakowaniach – warto czytać i porównywać etykiety!
– obecnie nie jest to obowiązkowe. Producenci niekiedy podają zawartość sodu. Oto przelicznik: 1 g sodu = 2,5 g soli
– sól bez względu na to, czy nazywa się morska, kamienna, czy himalajska, ma w sobie tyle samo sodu i w nadmiarze jest tak samo szkodliwa.
– lepiej wybrać sól niskosodową, w której znacznie zmniejszono ilość sodu, zastępując go potasem i magnezem.

Starajmy się więc: przyprawiajmy potrawy ziołami, zamiast solą, jedzmy twarożek (jest mniej słony) zamiast sera żółtego, powoli rezygnujmy z dosalania pomidorów czy rzodkiewek. Walczymy w ten sposób o życie nie tylko dłuższe, ale lepszej jakości, ze sprawnym umysłem i pamięcią.

Cóż jednak z tego, spyta ktoś, że odstawię solniczkę: sól jest w pieczywie, żółtym serze, wędzonych rybach, gotowych przyprawach warzywnych, konserwach… To prawda. Ale niektórzy producenci wychodzą, że tak powiem, zdrowiu naprzeciw. Pochwalę tu firmę Knorr, która w ciągu 10 lat w wielu produktach zmniejszyła zawartość soli o jedną trzecią i nie zamierza na tym poprzestać.